Bāhirānattātītānāgatasutta 
Bāhirānattātītānāgatasutta → dutiyabāhirānattasuttaṁ (bj); anattā 4; bāhiraṁ (pts1ed) The Exterior as Not-Self in the Three Times

“Rūpā, bhikkhave, anattā atītānāgatā;  “Mendicants, sights of the past and future are not-self,
ko pana vādo paccuppannānaṁ.  let alone the present. …”

Evaṁ passaṁ, bhikkhave, sutavā ariyasāvako atītesu rūpesu anapekkho hoti; 
anāgate rūpe nābhinandati; 
paccuppannānaṁ rūpānaṁ nibbidāya virāgāya nirodhāya paṭipanno hoti. 
Saddā … 
gandhā … 
rasā … 
phoṭṭhabbā … 
dhammā anattā atītānāgatā; 
ko pana vādo paccuppannānaṁ. 

Evaṁ passaṁ, bhikkhave, sutavā ariyasāvako atītesu dhammesu anapekkho hoti; 
anāgate dhamme nābhinandati; 
paccuppannānaṁ dhammānaṁ nibbidāya virāgāya nirodhāya paṭipanno hotī”ti. 

Dvādasamaṁ. 

Aniccavaggo paṭhamo. 

Tassuddānaṁ 

Aniccaṁ dukkhaṁ anattā ca, 
tayo ajjhattabāhirā; 
Yadaniccena tayo vuttā, 
te te ajjhattabāhirāti.